Μία τυχαία ανακάλυψη ίσως φανεί ευεργετική στην απάντηση του ερωτήματος «γιατί κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν σοβαρά συμπτώματα της γρίπης των χοίρων και κάποιοι άλλοι όχι». Μάλιστα οι ειδικοί ευελπιστούν ότι έχουν ανακαλύψει τους νέους «φύλακες» των κυττάρων.Επιστήμονες από το Ιατρικό Ίδρυμα Χάουαρντ Χιουζ με επικεφαλής τον Στέφεν Έλετζ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ανακάλυψαν πρωτεΐνες στα κύτταρα που μπορούν να καταπολεμήσουν με φυσικό τρόπο τη μόλυνση από τους ιούς της γρίπης, συμπεριλαμβανομένης της γρίπης των χοίρων.
Η ανακάλυψη ενδέχεται να οδηγήσει σε βελτιωμένες μεθόδους παραγωγής εμβολίων και προστασίας των ανθρώπων από μολύνσεις.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, μια οικογένεια γονιδίων, που παράγει αντίστοιχες πρωτεΐνες, δρουν ως φύλακες των κυττάρων του οργανισμού από τους ιούς -επιδρομείς, παρεμποδίζοντας την είσοδό τους στο υγιές κύτταρο και τη μόλυνσή του.
Αυτός ο μηχανισμός φυσικής προστασίας βρίσκεται σε συνεχή επιφυλακή.
Όταν οι πρωτεΐνες αυτές δεν υπάρχουν, τότε ο ιός της γρίπης πολλαπλασιάζεται πέντε έως δέκα φορές πιο γρήγορα, συνεπώς και σύμφωνα με τους ειδικούς, ο μηχανισμός αυτός μπορεί να μπλοκάρει 80% έως 90% τη δράση του ιού, ενισχύοντας την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι επιστήμονες έδειξαν ότι όταν το κύτταρο οδηγηθεί σε υπερπαραγωγή των συγκεκριμένων πρωτεϊνών, τότε γίνεται πιο ανθεκτικό στον ιό, ουσιαστικά κρατώντας απ' έξω τη γρίπη.
Μια μάλιστα πρωτεΐνη (η IFITM3), όπως αποδείχτηκε, παρέχει προστασία από αρκετούς ιούς, μεταξύ άλλων από τα στελέχη της γρίπης Α της εποχικής γρίπης, του ιού του Δυτικού Νείλου, καθώς και του δάγκειου πυρετού.
Οι πρωτεΐνες δεν προστατεύουν τους ιούς HIV (AIDS) ή και της ηπατίτιδας C.
Οι επιστήμονες ελπίζουν να βοηθήσουν στην υπερπαραγωγή των συγκεκριμένων πρωτεϊνών στα ζώα της κτηνοτροφίας (πουλερικά, γουρούνια), ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικά έναντι των ιών, κάτι που θα βοηθήσει και τους ανθρώπους έμμεσα.
Παράλληλα, όμως η νέα ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει άμεσα, συμβάλλοντας στη δημιουργία πιο αξιόπιστων εμβολίων σε συντομότερο χρόνο.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Cell.
